จดหมายฝากถึง “ศิษยาภิบาล” ลักษณะเด่นของเนื้อหา ในพระธรรม 1 ทิโมธี
และ 2 ทิโมธี และติตัส จดหมายเหล่านี้สั่งสอนในเรื่องการดูแลคริสตจักร

> ผู้เขียน ( วันเวลาที่เขียน )

คำทักทายในจดหมายบ่งบอกอย่างชัดเจนว่า เปาโลเป็นผู้เขียน (1:1)

แต่ในปัจจุบัน
มีข้อคัดค้านบางประการถูกยกขึ้นมาว่า อาจไม่ใช่เปาโล เนื่องจากคำศัพท์และรูปแบบการเขียน
แตกต่างไปจากลักษณะของเปาโล จดหมาย 1 ทิโมธี ได้เขียนขึ้นหลังจากเหตุการณ์ในพระธรรม
กิจการ บทที่ 28 (ประมาณ ค.ศ.63-65) อย่างน้อย 8 ปี และ 3 ปี ที่เปาโลพักอยู่ที่เอเฟซัส
(กจ.19:10) และเขียน 2 ทิโมธี เมื่อเปาโลถูกจำคุกอีกครั้งที่โรมในสมัยจักรพรรดิเนโร ประมาณ
ค.ศ.66-67 การติดคุกครั้งที่ 2 นี้ เต็มไปด้วยอุปสรรคจากอากาศที่หนาวเย็น ถูกโซ่ล่ามเหมือน
อาชญากร เพื่อนๆ ก็ลำบากที่เที่ยวสืบหาว่า เปาโลถูกขังอยู่ที่ไหน ซึ่งต่างจากการติดคุกครั้งแรก
ที่เรียกว่าเป็นการกักบริเวณในบ้านที่เขาเองเป็นคนเช่า

> ผู้รับ
เปาโลเขียนจดหมายฉบับนี้ ถึงทิโมธี ซึ่งเป็นชาวเมืองลิสตรา (ปัจจุบันอยู่ในประเทศตุรกี) บิดาของทิโมธีเป็นคนกรีก ส่วนมารดาเป็นคริสเตียนยิว (กจ.16:1) ทิโมธีได้เรียนพันธสัญญาเดิม
ตั้งแต่เด็กๆ (2 ทธ.1:5 ; 3:15) เปาโล เรียกทิโมธีว่า “ลูกแท้ของข้าพเจ้าในความเชื่อ” ซึ่งเปาโลอาจนำเขามาเชื่อพระเยซูคริสต์ ในช่วงที่เดินทางไปเมืองลิสตราครั้งแรก เมื่อเปาโลเดินทางไปเมืองลิสตราครั้งที่สอง จึงชักชวนทิโมธีให้ร่วมเดินทางประกาศด้วย และให้ทิโมธีเข้าสุหนัต เพื่อเชื้อสายกรีกทางบิดาจะไม่เป็นอุปสรรคในการทำงานกับคนยิว (กจ.16:3) ทิโมธีร่วมประกาศข่าวประเสริฐในแคว้นมาซิโดเนียและอาคายา และอยู่กับเปาโลระหว่างงานรับใช้ที่ยาวนานในเอเฟซัส ทิโมธีติดตามเปาโลไปในหลายๆ ที่ และอยู่กับเปาโลในช่วงที่เปาโลติดคุกครั้งแรก

หลังจากเปาโลได้รับการปล่อยตัว (หลัง กจ.28) ทิโมธีก็ร่วมเดินทางอีกครั้ง แต่สุดท้ายต้องอยู่ที่เอเฟซัส เพื่อจัดการกับปัญหาที่นั่น ส่วนเปาโลเดินทางต่อไปยังแคว้นมาซิโดเนีย จากการที่ทิโมธีมีความใกล้ชิดและได้รับการยอมรับจากเปาโล บั้นปลายชีวิตของเปาโลเขาขอร้องให้ทิโมธีเดินทางไปโรมด้วยกัน ทิโมธีเองก็ถูกจำคุก และต่อมาได้รับการปล่อยตัว แต่ไม่ทราบแน่ชัดว่าเป็นที่ใด ทิโมธีไม่ได้เป็นอัครทูต แต่เป็นการดีที่สุด ที่จะถือว่าเขาเป็นผู้แทนของอัครทูต ผู้รับมอบให้ปฏิบัติงานพิเศษ