อุทุมพร ภูผาลี

ตั้งแต่ดิฉันจำความได้ พ่อกับแม่จะพามาโบสถ์วันอาทิตย์ ได้เห็นพ่อแม่และพี่ชายยืนร้องเพลงอย่างเพลิดเพลินในห้องนมัสการร่วมกัน แต่ในเวลานั้นดิฉันยังไม่รู้เรื่องอะไร ไม่รู้ว่าพวกเขาทำอะไรกัน ทำเพื่ออะไร เนื่องจากตอนนั้นยังเป็นเด็กไร้เดียงสา คุณพ่อคุณแม่พามานมัสการพระเจ้าก็มา ให้ทำอะไรก็ทำตามทุกอย่าง
ก่อนที่ดิฉันจะต้อนรับพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอด และรับบัพติศมานั้น ดิฉันเป็นคนที่หงุดหงิดง่าย โกรธง่าย อารมณ์ร้อน ขี้เหนียว มีอะไรที่เข้ามาในชีวิตก็จะกังวลทุกเรื่อง และเมื่อโตขึ้น ได้มาเรียนรวีวารศึกษาวันอาทิตย์ ได้เรียนรู้เรื่องพระเจ้า ทำให้เข้าใจสิ่งที่คุณพ่อคุณแม่ทำ เวลาที่มาโบสถ์วันอาทิตย์ เมื่ออายุได้ 13 ปี ก็ได้เข้าร่วมสามัคคีธรรมกับคณะตงขิบ และได้ฟังคำเทศนาจากอาจารย์หลายๆ ท่าน ทำให้เข้าใจและซาบซึ้งในพระคุณความรักของพระเจ้ามากขึ้น พระองค์ทรงเป็นคุณพ่อ เป็นเพื่อน เป็นทุกๆ อย่าง และเป็นคนพิเศษสำหรับชีวิตของดิฉัน พระองค์ทรงดูแลปกป้องคุ้มครอง ทรงเป็นพระผู้ช่วย พระองค์ไม่เคยทอดทิ้งดิฉันเลย ไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ดีหรือไม่ดี
จากคำเทศนาและคำสอนของอาจารย์ และมุมมองของอาจารย์แต่ละท่าน ทำให้ดิฉันรับรู้ความรักที่ยิ่งใหญ่ของพระเจ้าที่ได้ผ่านทางพระวจนะของพระองค์ และได้เรียนรู้เรื่องราวของพระเจ้า ทำให้ดิฉันตัดสินใจรับเชื่อ ต้อนรับพระเยซูคริสต์เป็นพระผู้ช่วยให้รอด และเชื่อวางใจในความรักของพระองค์
หลังจากที่ได้รับเชื่อแล้ว ดิฉันยินยอมขอให้พระองค์เปลี่ยนแปลงชีวิต จิตใจ ความคิด และพระองค์ทรงเปลี่ยนชีวิตของดิฉันจริงๆ จากคนที่อารมณ์ร้อน ขี้เหวี่ยง หงุดหงิด โกรธง่าย ฯลฯ พระองค์ทรงขัดเกลานำสิ่งที่ไม่ดีออกไปจากชีวิต ที่เป็นตัวเก่า เปลี่ยนเป็นคนใหม่ มีชีวิตใหม่ในพระคริสต์
ปัจจุบัน ดิฉันเป็นคนที่อารมณ์เย็นขึ้น วางใจและวางทุกสิ่งที่กังวลไว้ที่พระหัตถ์ของพระองค์ พระเจ้าทรงเปลี่ยนชีวิตของดิฉันให้เป็นคนใหม่ ที่เหมาะสมกับการที่ได้เป็นบุตรของพระเจ้า… ขอบคุณพระองค์