Home กันตพงศ์ โหราเรือง

กันตพงศ์ โหราเรือง

สวัสดีครับ ผมชื่อบูม ตั้งแต่เด็กๆ แม่ได้พาผมมาโบสถ์ ก็มาเรียนรวีวารศึกษา และอยู่นมัสการเสร็จก็กลับบ้าน แต่ก็ไม่รู้ว่ามาโบสถ์เพื่ออะไร แม่พามาก็มา ตอนเด็กๆ ผมเป็นคนเงียบ ๆ ไม่คุยกับใครเลย เป็นคนขี้อาย ทำให้มีเพื่อนในห้องเรียนรวีฯ เท่านั้น และได้ขึ้นไปนมัสการที่ชั้น4 เมื่อเลิกก็กลับบ้าน ช่วงบ่ายไม่ได้อยู่ร่วมกับคณะชอขิบ จนกระทั่งเรียนชั้นประถมที่ 6 ผมเริ่มติดเกม อยากอยู่บ้านเล่นเกม เบื่อมาโบสถ์ มาบ้างไม่มาบ้าง เมื่อขึ้นชั้นมัธยมปีที่ 1 ผมได้ย้ายโรงเรียนจากเซนต์คาเบรียนไปที่โรงเรียนสวนกุหลาบ เมื่อย้ายมาที่สวนกุหลาบ ผมยังปรับตัวไม่ค่อยได้ เพราะทั้งสองโรงเรียนมีความแตกต่างกัน และช่วงที่อยู่ชั้นมัธยมปีที่ 1-2 นั้น ก็ยังติดเพื่อน ชอบไปเที่ยวกับเพื่อนๆ สนุกกว่ามาโบสถ์เยอะเลย ในช่วง 2 ปีนี้มี เจมส์ มาชวนผมให้นมัสการชั้น 3 และชวนให้อยู่ร่วมคณะตงขิบ เพราะผมจะนั่งนมัสการที่โบสถ์ใหญ่มากกว่า

มีวันอาทิตย์หนึ่ง ผมได้ลองขึ้นไปนมัสการชั้น 3 แล้วอาทิตย์นั้นผู้เทศนาได้เทศนาเรื่องการมานมัสการที่โบสถ์ ว่าบางคนชอบอ้างโน่นอ้างนี่เพื่อจะไม่มาโบสถ์ หรือมาโบสถ์ก็ไม่ได้ตั้งใจมาเพื่อนมัสการพระเจ้าจริงๆ บางครั้งก็หนีไปนั่งร้านกาแฟข้างโบสถ์บ้าง กระทั่งวันคริสต์มาสปี 2016 ผมกับครอบครัวจะกินข้าวมื้อเย็นด้วยกัน และเป็นวันที่ผมอยู่โบสถ์ตั้งแต่เช้าจนเย็น ขณะที่รอไปกินข้าวเย็นกับครอบครัวนั้น ก็มีเสียงบอกให้ผมเข้าไปร่วมกับคณะตงขิบดูไหม ผมก็ไปร่วมสามัคคีธรรมกับคณะตงขิบ เมื่อเข้าไปที่คณะได้เห็นเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ที่ไม่ได้พบกันนาน รู้สึกสนิทสนมกัน ผมสนุกกับกิจกรรมต่างๆ ที่ทำวันนั้น ผมชอบบรรยากาศในคณะตงขิบมาก และตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาผมก็อยู่ร่วมคณะตงขิบตลอด ตั้งใจทำงานร่วมกับเพื่อนๆ ในคณะทุกงานอย่างเต็มที่ ทำให้ผมพูดเยอะขึ้น จากที่เป็นคนเงียบๆ

ผมได้เข้าค่ายซัมเมอร์ปีแรก เมื่อผมไปร่วมค่ายรู้สึกชอบมาก ซึ่งไม่สามารถหาบรรยากาศแบบนี้ได้จากเพื่อน ๆ ที่โรงเรียนได้เลย ทำให้ได้คิดใคร่ครวญหลายๆ เรื่อง ขอบคุณพระเจ้าตลอดเวลาที่เรียนมัธยมปีที่ 3 ผมปรับตัวกับโรงเรียนใหม่ได้ดีขึ้น เมื่อทำอะไรก็จะคิดถึงคนอื่นเสมอ เมื่อพบกับปัญหาก็ผ่านไปได้ด้วยดีตลอด ขอบคุณพระเจ้าที่เปลี่ยนผมจากไม่อยากมาโบสถ์ ให้มาโบสถ์ทุกอาทิตย์ ภายในหนึ่งปีผมสนิทกับรุ่นพี่ รุ่นน้อง เพื่อนๆ ผมให้พระเจ้าเป็นอันดับแรกของชีวิตเสมอ ทำให้การปฏิบัติต่อคนอื่นๆ ดีด้วย ครั้งหนึ่งที่โรงเรียนจัดแข่งขันวิทยาศาสตร์ในวันอาทิตย์ แต่ผมเลือกมานมัสการที่โบสถ์ และไม่มีสิทธิ์ลงแข่งขัน แต่สิ่งที่ไม่คาดคิด โรงเรียนให้ผมลงแข่งขัน และผมแข่งขันได้ที่สอง ขอบคุณพระเจ้าครับ

Author: เอกวิทย์ เล็กวิริยะกุล

Comments are disabled.