ให้ทุกข์แก่ท่าน ทุกข์นั้นถึงตัว (เอเสเคียล 35:1-15)
เพราะฉะนั้นพระเจ้าตรัสว่า เรามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด เราจะกระทำต่อเจ้าตามความกริ้วและความอิจฉาของเจ้า ซึ่งเจ้าสำแดงเพราะความเกลียดชังของเจ้าซึ่งมีต่อเขา เมื่อเราพิพากษาเจ้า เราจึงจะสำแดงตัวของเราในหมู่พวกเจ้าให้เจ้ารู้จัก และเจ้าจะทราบว่า เรา พระเจ้าได้ยินคำหยาบช้าทั้งปวงของเจ้า ซึ่งเจ้าได้พูดปรักปรำภูเขาทั้งหลายแห่งอิสราเอลว่า ‘มันถูกทิ้งไว้ให้ร้างเปล่า มันถูกมอบไว้ให้เรากิน’ ด้วยปากของเจ้าเจ้าเบ่งตัวเจ้าต่อสู้เรา และว่าเราอีกมากหลายเราได้ยินแล้ว พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า เพื่อให้พิภพร่าเริง เราจึงกระทำเจ้าให้ร้างเปล่า ในเมื่อมรดกแห่งพงศ์พันธุ์อิสราเอลนั้นต้องถูก ให้ร้างเปล่าไป เจ้าร่าเริงยินดีฉันใดเราจึงต้องกระทำแก่เจ้าฉันนั้น ภูเขาเสอีร์เอ๋ยรวมทั้งเอโดมทั้งหมด ทั้งหมดเลย เจ้าจะต้องเป็นที่ร้างเปล่า แล้วเขาทั้งหลายจะทราบว่าเราคือพระเจ้า — เอเสเคียล 35:11-15
- ให้ทุกข์แก่ท่าน: เอเสเคียลบทนี้เป็นการกล่าวโทษภูเขาเสอีร์ซึ่งหมายถึงคนเอโดม เอโดมเกลียดแค้นคนอิสราเอลมาเป็นเวลาช้านาน ตอนที่บาบิโลนบุกทำลายกรุงเยรูซาเล็มในช่วงก่อน คศ. 587 เอโดมก็ถือโอกาสช่วยบาบิโลนเหยียบย่ำเยรูซาเล็ม เอเสเคียลจึงกล่าวว่า เอโดมจะได้รับโทษอย่างสามสม เอโดมจะถูกทำลายและแผ่นดินจะถูกทิ้งให้รกร้าง
- ทุกข์นั้นจะถึงตัวเอง: แผนของเอโดมคือ เมื่ออิสราเอลถูกจับไปเป็นเชลย พวกเขาจะเข้ายึดดินแดนทั้งหมดเอาไว้ แต่ทว่ายูดาห์เป็นชนชาติของพระเจ้า ดังนั้นแผ่นดินยูดาห์จึงเป็นของพระองค์ และที่สำคัญคือเมื่อเอโดมก้าวร้าวต่อยูดาห์จึงเท่ากับว่าเอโดมได้แสดงความก้าวร้าวต่อพระเจ้าด้วย โดยเหตุนี้พวกเขาเพียงแต่จะไม่ได้ดินแดนยูดาห์เท่านั้น แต่ดินแดนเสอีร์ทั้งหมดของพวกเขาเองก็จะเป็นที่ร้างเปล่าอีกด้วย
Credit :
